Yves Gaumetou

Sculpteur et Taxidermiste

La rencontre de la forme ne laisse jamais indifférent….
Que ce soit un être humain, un animal, un bois flotté ou un caillou…..
Le contact s’établit par l’extrémité du corps: l’oeil.

Puis le regard glisse doucement sur le reste: la peau, surface des choses, enveloppe des apparences…..l’appécie, la savoure et parfois à force de contemplation, parviens jusqu’aux profondeurs de l’âme….
Emotion de la rencontre, époustouflante perfection du vivant….Comment prolonger cette rencontre?

 Comment résister à la tentation de s’approprier cette vie….si parfaite, si belle, si touchante?

Vaste programme……. ou l’émotion faisant collaborer étroitement l’oeil et la main, faisant jaillir la poussière sous l’outil, va tenter de découvrir la forme cachée dans le bloc….la statufier!
Cela rend parfois la vie difficile d’être sensible, mais c’est une vraie richesse, car, si l’on arrive à s’oublier un peu, on peut parvenir à déceler le subtil de nos cousins animaux, se sentir si proche que les barrières tombent, que l’on éprouve une vrai fraternité avec toute vie, si infime soit-elle….

 Fasciné par le monde animal, Y. Gaumétou aborde la sculpture par la taxidermie : école de rigueur et de connaissance naturaliste, ce métier un peu suspect, exercé avec ténacité va lui permettre d'atteindre des performances et d'obtenir plusieurs prix :MOF, grand prix du Game fair en 1985 et 1993,de la taxidermie européenne en1992... de collaborer avec collectionneurs, musées et artistes. Mais la perfection du vivant exigeait plus de liberté et quittant la taille réelle et la vraie peau, c'est avec le bronze qu'il tente de trouver l'équilibre entre le beau et le vrai pour témoigner de l'absolue perfection du vivant.

NL/

Vormen ontroeren…

Wat het ook moge zijn, een mens, een dier, drijvend hout of zomaar een steen…

Steeds komt het contact er via het oog.

Pas daarna glijdt de blik zachtjes naar de rest: de huid, het oppervlak der dingen, het omhulsel van de verschijningen…, en zo de waardering, het genot en langzamerhand wordt de ziel geraakt…

De ontmoeting is emotie, de verbluffende perfectie van het leven … Hoe kan met dit laten voortduren?

Hoe kan men weerstaan aan de verleiding om zich dat leven toe te eigenen …, zo perfect, zo mooi, zo ontroerend?

Vlugger gezegd dan gedaan…, en daar waar het gevoel en de emotie het oog en de hand zo nauw laten samenwerken, daar waar het stof onder het gereedschap ontsnapt, en zo gaan we op zoek naar de vorm die in het blok verborgen zit …. om er een beeld van te maken! Samen zijn bemoeilijkt soms het leven, maar het is ook een echte rijkdom, want indien men erin slaagt om zichzelf ietwat te vergeten, kan met het subtiele van onze neven de dieren ontwaren, zich zo verwant voelen dat de grenzen vervagen, en dan ervaart men met hen een soort broerderschap, al zij het nog zo miniem… .

Y. Gaumétou ervaart een fascinatie voor de fauna, en het is via de taxidermie dat hij tot het beeldhouwen kwam: les in bescheidenheid en uiterste precisie, kunst die hij met hardnekkig-heid beoefende tot het behalen van meerdere prijzen : MOF, grote prijs van de Game fair in 1985 en 1993, van de europese taxidermie in 1992 …  en dan volgde het samenwerken met verzamelaars, musea en kunstenaars. Maar de perfectie van het levend vereiste meer vrijheid, en dus verliet hij de werkelijke gedaante en de echte huid, en is het nu via het brons dat hij het evenwicht tussen het mooie en het echte opzoekt.

Eng/

The encounter of form never leaves us indifferent….
Whether it is a human being, an animal, a driftwood or a pebble…..
Contact is established by the extremity of the body: the eye.

Then the gaze slowly glides over the rest: the skin, the surface of things, the envelope of appearances. Appreciation, savouring and sometimes by means of contemplation, reaches the depths of the soul….
Emotion of the encounter, breathtaking perfection of life…. How to prolong this encounter?

How can we resist the temptation to appropriate this life… so perfect, so beautiful, so touching?

Broad program……. or the emotion that makes the eye and hand work closely together, causing the dust to burst under the tool, will try to discover the hidden form in the block…. statufier!
It sometimes makes life difficult to be sensitive, but it is a real treasure, for if we manage to forget ourselves a little, we can manage to detect the subtle of our animal cousins, to feel so close that the barriers fall, may one experience a true brotherhood with all life, however small it may be.

Fascinated by the animal world, Y. Gaumétou approaches sculpture by taxidermy: school of rigor and naturalistic knowledge, this profession a little suspicious, practiced with tenacity will allow him to achieve performances and obtain several prizes:MOF, Grand Prize of the Game Fair in 1985 and 1993,of the European taxidermy in 1992... to collaborate with collectors, museums and artists. But the perfection of the living demanded more freedom and leaving the real size and the real skin, it is with bronze that he tries to find the balance between the beautiful and the real to witness the absolute perfection of the living.

ygaumetou@free.fr

131 route Arras 59155 Faches-Thumesnil

+33 03 20 60 03 07